Zakład Aerobiologii i Alergologii Instytutu Medycyny Wsi w Lublinie
Praca opublikowana w: R. Śpiewak (Redaktor): "Pyłki i Pyłkowica: Aktualne Problemy". Instytut Medycyny Wsi w Lublinie 1995, str. 32-33. (Spis treści książki).
Określenie zawartości endotoksyny bakteryjnej w pyłku roślin wiatropylnych.
Próbki pyłku żyta (Secale cereale, zbiór 1994), bylicy (Artemisia vulgaris, zbiór 1994), olchy (Alnus glutinosa, 1995) i leszczyny (Corylus avellana, 1995).
Badane pyłki zawieszono w 0,9 % jałowym i apirogennym roztworze NaCl. Następnie wykonywano test LAL (Limulus Amebocyte Lysate, Pyroquant Diagnostik, Niemcy) z kolejnymi rozcieńczeniami zawiesiny wyjściowej [2, 10]. Zawartość endotoksyny oceniano na podstawie porównania do standardowej endotoksyny Escherichia coli (EC-5, Pyroquant Diagnostik, Niemcy). Wyniki przedstawia tabela I.
Tabela I. Stężenie endotoksyny w próbkach alergennych pyłków
Próbka |
Stężenie endotoksyny |
---|---|
Żyto (Secale cereale) 1994 |
3.75 |
Bylica (Artemisia vulgaris) 1994 |
37.50 |
Olcha (Alnus glutinosa) 1995 |
7.50 |
Leszczyna (Corylus avellana)1995 |
7.50 |
Stężenie endotoksyny w przebadanych próbkach pyłku roślin wiatropylnych mieściło się zatem w zakresie 3,75 - 37,5 ng/mg. Najniższe stężenie endotoksyny stwierdzono w próbce pyłku żyta, największe zaś w pyłku bylicy
Jak dotąd niewiele uwagi poświęcono potencjalnej roli mikroflory ziaren alergennego pyłku roślin wiatropylnych w pyłkowicy. W latach sześćdziesiątych Colldahl i Carlsson [1] zasugerowali, że mikroorganizmy obecne na pyłkach roślinnych mogą odgrywać znaczącą rolę w pyłkowicy. Nie podjęto jednak dalszych badań nad tym zagadnieniem. Zgodnie z naszą wiedzą nikt dotąd nie badał ewentualnej roli endotoksyny bakteryjnej obecnej na ziarenach alergennych pyłków w etiopatogenezie pyłkowicy, mimo znanego wielokierunkowego działania endotoksyny na układ immunologiczny [5, 9]. Na podstawie przedstawionych powyżej, wstępnych wyników trudno jednoznacznie się na ten temat wypowiedzieć, nie można jednak wykluczyć, że endotoksyna odgrywa pewną rolę w etiopatogenezie pyłkowicy. Opisane w pracy wartości są 10 - 1000 razy mniejsze od stężenia endotoksyny w pyłach organicznych o znanym, silnym działaniu endotok-sycznym [3, 4, 8]. Z drugiej jednak strony są one do 10 razy wyższe od stężenia endotoksyny w kurzu domowym [6, 7].
Stężenia endotoksyny bakteryjnej obecnej na ziarenach alergennych pyłków roślin wiatropylnych mogą sugerować, że substancja ta odgrywa pewną rolę w etiopatogenezie pyłkowicy. Problem ten wymaga jednak dalszej, pogłębionej analizy.
Podziękowania: Autorzy dziękują firmie Biomed Kraków za pomoc w przeprowadzeniu prezentowanych badań.
Tylko do użytku osobistego. © Radoslaw Spiewak.
Strona założona 9 lutego 2006, ostatnia aktualizacja 13 lutego 2006.
Kontakt | Powrót do spisu streszczeń | Strona startowa |