Wstęp

Rynomanometria jest metodą pomiaru przepływu powietrza przez nos oraz oporu, jaki powietrze musi na tej drodze pokonać. Mimo udoskonaleń technicznych, opinie o użyteczności tej metody w diagnostyce czynnościowej górnych dróg oddechowych są sprzeczne.

Cel badań

Celem pracy była ocena przydatności rynomanometrii aktywnej przedniej w diagnostyce i monitorowaniu leczenia alergicznego nieżytu nosa (a.n.n.), swoistej immunoterapii oraz farmakoterapii.

Materiał i metody

Badaniami objęto 563 chorych na alergiczny nieżyt nosa oraz grupę kontrolną (49 zdrowych osób). Zanalizowano:

1. zależność wyników od płci i wieku oraz od strony, po której badanie wykonano,
2. optymalne warunki pomiarowe do badania chorych na a.n.n.,
3. spontaniczną zmienność drożności nosa w fazach objawowej i bezobjawowej sezonowego a.n.n.,
4. zgodność wyników badania rynomanometrycznego z nasileniem objawów choroby oraz z wynikami rynoskopii,
5. progowe (limitujące efektywne oddychanie nosowe) wartości przepływu i oporu nosowego,
6. przydatność rynomanometrii w monitorowaniu alergenowej immunoterapii swoistej, oraz leczenia kaptoprylem (lek przeciwnadciśnieniowy),
7. czułość i swoistość kontrolowanych rynomanometrycznie diagnostycznych prowokacji nosowych.

Zaproponowano nowe wskaźniki rynomanometryczne. Zastosowano autorskie algorytmy oceny powtarzalności badań i wyliczania wartości progowych przepływu i oporu nosowego. Załączono programy komputerowe wdrażające te algorytmy.

Wyniki

Nie stwierdzono wpływu płci i strony wykonania pomiaru na wynik badania rynomanometrycznego. Wykryto niewielkiego stopnia wzrost oporu nosowego z wiekiem badanych (r=0,23; p=0,008). Stwierdzono mierną korelacją pomiędzy oporem nosowym a uczuciem zatkania nosa (r=0,58; p=0,001), a także asymetrią przepływu a skrzywieniem przegrody nosa stwierdzanym badaniu rynoskopowym przednim (r=0,345; p=0,048). Określono zakres progowych wartości przepływu nosowego (280 cm³ s^-1) i oporu nosowego (0,18 Pa cm^-3 s), które do czasu opracowania norm populacyjnych umożliwią interpretację wyników rynomanometrycznych (np. w orzecznictwie). Wykazano cykliczne zmiany drożności nosa. Pokazano, że za pomocą rynomanometrii można wykryć spadek drożności nosa po układowym podaniu pojedynczej dawki alergenu w trakcie odczulania (potencjalne zastosowanie: monitorowanie immunoterapii swoistej). Możliwa była również detekcja spadku drożności nosa po przyjęciu pojedynczej dawki kaptoprilu (potencjalne zastosowanie: nieinwazyjne monitorowanie farmakoterapii). Wykazano stosunkowo niską czułość i swoistość rynomanometrycznie kontrolowanych prowokacji nosowych wykonywanych według obowiązujących kryteriów i zaproponowano odpowiednie zmiany.

Wnioski

• Rynomanometria dostarcza informacji przydatnych w diagnostyce i monitorowaniu alergicznego nieżytu nosa.
• Potencjalnym nowym zastosowaniem metody może być monitorowanie swoistej immunoterapii oraz farmakoterapii leków przeciwnadciśnieniowych.

Pobierz całą rozprawę doktorską (PDF 5,8 MB)

© Radoslaw Spiewak. (contact).
This page is part of the www.RadoslawSpiewak.net website.
Document created: 6 May 2004, last updated: 16 June 2017.