Wstęp: Piśmiennictwo medyczne zawiera sprzeczne opinie na temat ewentualnej współzależności pomiędzy atopią i alergią kontaktową. Niektórzy autorzy uważają, że obecność atopii zapobiega, podczas gdy inni twierdzą, że jest ona czynnikiem ryzyka alergii kontaktowej. Możliwe przyczyny tak sprzecznych opinii obejmują od różnic między populacjami badanymi przez poszczególnych autorów do różnic w zastosowanych przez nich definicjach atopii.
Cel badania: Ocena zależności między atopią i alergią kontaktową w dobrze zdefiniowanej populacji, z zastosowaniem obiektywnych wskaźników.
Metodyka: Zbadano 135 losowo wybranych uczniów w wieku 18-19 lat: 73 kobiety i 62 mężczyzn. Analizowano obecność następujących markerów atopii: dodatnie skórne testy punktowe, dodatni test Phadiatop oraz poziom całkowitego IgE powyżej 120 kU/l. Obecność alergii kontaktowej stwierdzano na podstawie testów płatkowych.
Wyniki: Co najmniej jeden dodatni test punktowy stwierdzono u 23,7% badanych (95% przedział ufności: 16,5-30,9%), dodatni Phadiatop u 20,0% (13,3-26,7%), a całkowite IgE powyżej 120 kU/l u 23,7% (16,5-30,9%). Dodatnie testy płatkowe odnotowano u 28,1% (20,6-35,7%), najczęściej na tiomersal (18,5%; 12,0-25,1%) i nikiel (9,6%; 4,6-14,6%). Współczynniki ryzyka wystąpienia alergii kontaktowej w przypadku obecności poszczególnych markerów atopii wynosiły od 1,0 do 3,2 - we wszystkich przypadkach wartości te były nieznamienne statystycznie (P>0,05).
Wniosek: Wbrew wcześniej publikowanym opiniom, analiza obiektywnych markerów pokazuje, że atopia i alergia kontaktowa są cechami występującymi niezależnie od siebie.
For personal use only. © Radoslaw Spiewak.
| Contact Dr. Spiewak | Back to the list of abstracts | Website's front page |